Psi zaprzęg stanowi kwintesencję pracy zespołowej. Nigdzie nie spotkamy takiej determinacji w dążeniu do wspólnego celu, z jaką mamy do czynienia w psim zaprzęgu. Tutaj wszyscy pracują na sukces zespołu. Bez prywatnych ambicji, bez gwiazdorzenia i bez zawiści. Każdy jest członkiem zaprzęgu o takiej samej dla niego wartości. Czy to biegające przed samymi saniami wheel dogi, czy pracujące w środku team dogi, czy wreszcie prowadzący cały zespół liderzy. Nie ma mniej, czy bardziej ważnych członków zespołu. Wszyscy są niezbędni by osiągnąć sukces. Bez pracy lidera zaprzęg nie będzie pracował dobrze i skutecznie, ale tak samo będzie, kiedy za nim biegnące psy będą paprały swoją robotę. Lider to taki sam członek zespołu, jak każdy inny psiak.
Często w trakcie bardzo długiego biegu musimy zmieniać psy na konkretnych pozycjach. Najczęściej tak się dzieje z liderami, którzy oprócz biegu mają jeszcze na głowie pracę umysłową i od niej niekiedy trzeba dać im odpocząć. Opuszczając swoją pozycję na przedzie zaprzęgu, wtapiają się natychmiast w środek zespołu i przyjmują zwierzchność innego lidera. Bez cienia zawiści, bez obrażania się i innych jakże często występujących u ludzi emocji. Psy będąc stadnymi zwierzętami mają zdolność do bezwzględnej współpracy zakodowaną w genach. Naturalnym zatem dla nich stanem jest porządek i świadomość swojego miejsca w stadzie i w zespole. W naturze ich kuzyni wilki też nie mogą sobie pozwolić na indywidualną grę. Pojedynczy wilk nie miałby wielkich szans na przetrwanie w swym środowisku.
Co ciekawe pomimo tak wysokiego stopnia integracji ze stadem, pojedynczy pies niczego nie traci ze swej indywidualności. Każdy żyje na co dzień trochę po swojemu. Ma własne modele zachowań oraz osobiste preferencje dotyczące wielu spraw. Dopiero w działaniu stado staje się monolitem, jednym organizmem. To także jedna z pasjonujących obserwacji, jakich dokonujemy żyjąc z psami.
